Bartłomiej (Barthélemy, Bartholomeo, Bartholomäus) Pitiscus (ur. 24 sierpnia 1561 w Słonem niedaleko Zielonej Góry, zm. 2 lipca 1613 w Heidelbergu) – matematyk, astronom i teolog kalwiński. Jako pierwszy użył terminu ‘trygonometria’. Jego imieniem nazwany jest krater na Księżycu.

Pochodził z niezamożnej śląskiej rodziny. Studiował teologię w Zerbst i Heidelbergu. W 1584 został nauczycielem 10-letniego Fryderyka IV, elektora Palatynatu Reńskiego. Następnie został mianowany nadwornym kapelanem we Wrocławiu i nadwornym kaznodzieją Fryderyka IV.  8 kwietnia 1603 mianowany profesorem matematyki na uniwersytecie w Heidelbergu.

W 1595 roku po raz pierwszy użył słowa ‘trygonometria’ w swoim dziele Trigonometria. Sive de solutione triangulorum Tractatus brevis et perspicuus (1595, Heidelberg). Stworzył podstawy nauki o „numerus logarythmi”. Po raz pierwszy sformułował pojęcie logarytmu jako wykładniku potęgi, do której należy podnieść liczbę stałą, aby otrzymać liczbę logarytmowaną. Pitiscusowi przypisuje się także wprowadzenie przecinka w zapisie ułamków dziesiętnych.